Bir gün evde yapayalnız otururken
Kalbinin tam üzerinde
Kamp yapılmış ve ateş hala sıcakken
O an için fazla uzaklaşmamış olanları
Düşünme artık
Kalbinden beynine giden ayak izlerini
Takip etme sakın
Kapıya kulak ver
Kapının önüne gelen birileri
Hep olacaktır
Kalbindeki kamp ateşini
Tam anlamıyla
Toprakla, suyla söndürecek birileri
Kapıyı ne kadar geç açsan da
Orada olacak olan
Dost diye adlandırılan...
3 yorum:
Önceden vardı
Kapılarım
Kilit nedir bilmeyen
Odacıklarına kadar
Açılan
Kalbimin
Bata çıka
"Misafirler" gelip giderdi
Odacıklarıma
Tuhaf bir his
Tuhaf duygular
İz bıraktılar
Gün oldu
Yanarken
Alev alev
Uluorta
Duvarla ördüm
Duman duman
İs is
Kaldım
Kül
Bir renk seçmem gerekseydi şayet
Kalbim için
Gri olurdu
Kırmızının en alından
Grinin en soluğuna
Yolculuk
Şimdi
Duvarı yıkmanın
Tam zamanı
Belki de
Unufak etme
Sonrasında
Yeni kapılar
Yeni kilitler
Anahtarlarını
Vereceklerim
Elimdeki
Parmaklar kadar
Olacak
Sadece DOSTlar ve ben...
O kapının önünden hiç gitmeyenler de var... Girip çıkarken ara sıra farkına vardığın, sıcak bir günaydın'dan sonra yanından sessizce geçip gittiğin...
Çalmasa da kapıyı, açarsın diye orada olan var; içindeki ateşi söndürüp, acıları yakmaya gelen var... DOST olan var..
kapının önünde bekleyenler;
söyle dost ve öyle gir.
"mellon"
Yorum Gönder