25 Kasım 2008 Salı

UÇURTMA HAYATI !

Gökyüzünde süzülen uçurtmaya
Bir çocuğun gözlerinin içindeki
Hayranlık ve merakla baktığı gibi
Bir daha bakmayacağım kimseye
Uçurtma çok yükseklerde olabilir
Ama yere basıyor ayaklarım artık
Akşamları boş bir okul bahçesinin
Ürküten ıssızlığında bulduğum
Gündüz vakti tenefüs cıvıltılarında
Bulamadığım her ne varsa
Kuru gürültü olarak sarmış beynimin loblarını
Islak olan tek şey yanaklarım çoğu zaman
Diyorum ki sonrasında her şeyin
Elektrik tellerine takılmış
Asılı duran bir uçurtmaya
Bir çocuğun gözlerin içindeki
Hayal kırıklığı ve göz yaşlarıyla baktığı gibi
Bir daha bakmayacağım kendime

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Ayaklar yere balmasın hiç, merak da göz yaşı da bitmesin hiç...

Hayat coşkuyla yaşayınca hayat. Acısı da tatlısı da olsun; ama coşkulu olsun.

Sıradan yaşantılar için fazlasıyla sıra dışısın sen!

NMA dedi ki...

Yere bir uçurtma çizmiştim
Ben de
Geçenlerde
Epey oldu olmadı
Sen sormuştum
"Niye uçmuyor" diye
Hatırlar mısın?
Hatırladığın zaman
Islanır yanakların çünkü yine
Ben sana
"Uçar bir gün" demiştim
Hatırlar mısın?
...
Sana yalan söyledim
Asılı duran bendim
Aslında
Uçmayacağını bile bile
Çizdim
Ümit verdim
Çocuk bendim
Sendin
O'ydu
...
Gündüz vakti
Ya da gece vakti
Bakmazsan bakma
Öyle gibi
Ya da böyle gibi
Ben de bakmıyorum artık
Sen de bakma